Aplikace, kterou právě používáte, je biblický program Studijní on-line bible (dále jen SOB) verze 2. Jedná se prozatím o testovací verzi, která je oproti původní verzi postavena na HTML5, využívá JavaScriptovou knihovnu JQuery a framework Bootstrap. Nová verze přináší v některých ohledech zjednodušení, v některých ohledech je tomu naopak. Hlavní výhodou by měla být možnost využívání knihovny JQuery pro novou verzi tooltipů (ze kterých je nově možné kopírovat jejich obsah, případně kliknout na aktivní odkazy na nich). V nové verzi by zobrazení překladů i vyhledávek mělo vypadat "profesionálněji", k dispozici by měly být navíc např. informace o modulech apod. Přehrávač namluvených překladů je nyní postaven na technologii HTML5, tzn., že již ke svému provozu nepotřebuje podporu Flash playeru (který již oficiálně např. pro platformu Android není k dispozici, a u kterého se počítá s postupným všeobecným útlumem).
Application you're using is a biblical program Online Bible Study (SOB), version Nr. 2. This is yet a testing release, which is (compared to the previous version) based on HTML5, uses JQuery JavaScript library and Bootstrap framework. The new version brings in some aspects simplifications. The major advantage should be the possibility of using JQuery for the new version tooltips (from which it is now possible to copy their content, or click on active hyperlinks). In the new version are also available informations about the modules and the like. The player of the narrated translations is now HTML5 powered (he does not need Flash player). I hope, that the new features will be gradually added.
Diviš Libor URL: www.obohu.cz E-mail: infoobohu.cz Skype: libordivis
Český katolický překlad - Nový Zákon čili tzv. "liturgický překlad" (vzniklý pod vedením V. Bognera) vyšel v roce 1988. Překlad vychází z překladu NZ od Ondřeje Petrů.
1 Volej plným hrdlem, nepřestávej, jak polnice povznes svůj hlas! Vyčti mému lidu jeho nepravost, Jakubovu domu jeho hříchy!
2 Neboť den co den mě hledají a usilují poznat mé cesty jako lid, který jedná spravedlivě a neopouští zákon svého Boha. Žádají ode mě spravedlivé soudy a touží po blízkosti Boha.
3 „Proč se postíme, když to nevidíš, proč se trápíme, když na to nedbáš?“ Hle, v postní dny vyřizujete své záležitosti a trýzníte všechny své dělníky!
4 Hle, k sváru a hádce se postíte a bijete zločinnou pěstí. Přestaňte se takhle postit, a váš hlas bude slyšet až do výšin.
5 Je tohle půst, jaký se mně líbí, den, v němž se člověk umrtvuje? Sklonit hlavu jako rákos, ustlat si na žínici a prachu? Tohle nazveš postem, dnem milým Hospodinu?
6 Či není půst, jaký si přeji, spíš toto: rozvázat nespravedlivá pouta, uvolnit uzly jha, utiskované propustit na svobodu, zlomit každé jařmo?
7 Lámat svůj chléb hladovému, popřát pohostinství bloudícím ubožákům; když vidíš nahého, obléci ho, neodmítat pomoc svému bližnímu?
8 Tehdy vyrazí tvé světlo jak zora, tvá jizva se brzy zacelí. Před tebou půjde tvá spravedlnost a za tebou Boží sláva.
9 Tehdy budeš volat, a Hospodin odpoví, křičet o pomoc, a on řekne: „Zde jsem!“ Přestaneš-li utlačovat, ukazovat prstem, křivě mluvit,
10 nasytíš-li svým chlebem hladového, ukojíš-li lačného, tehdy v temnotě vzejde tvé světlo, tvůj soumrak se stane poledním jasem.
11 Hospodin tě stále povede, v nedostatku ukojí tvou touhu, posílí tvé údy. Budeš jako zavlažovaná zahrada, jako živé zřídlo, jehož voda nevysychá.
12 Co od věků leží v troskách, tvůj rod znovu vystaví, obnovíš základy zdivá zašlých pokolení. Budou tě nazývat: Ten, který zazdívá trhliny, ten, který obnovuje trosky k přebývání.
13 Zastavíš-li svou nohu v sobotu, nebudeš-li vyřizovat své záležitosti v den mně zasvěcený, nazveš-li sobotu svou rozkoší a Hospodinův svátek úctyhodným, oslavíš-li ho tím, že nebudeš cestovat, že nebudeš vyřizovat své záležitosti a zbytečně tlachat,
14 tu bude tvá radost v Hospodinu. Povznesu tě na výšiny země a nasytím tě dědictvím Jakuba, tvého otce. Ano, Hospodinova ústa to řekla.
Kapitel 54
Das 54. Kapitel enthüllt die Folgen dieser Ereignisse in bezug auf Jerusalem in jenen Tagen. Jerusalem, die als unfruchtbar und verlassen betrachtet wurde, nachdem sie Den verworfen hatte, der gekommen war, um ihr Mann zu sein, wird nun durch die Gnade, durch welche Jehova ihre Gerechtigkeit geworden ist, aufgefordert, den Raum ihres Zeltes weit zu machen und die Behänge ihrer Wohnstätte auszuspannen. Die Gnade betrachtet alle diejenigen als Kinder Jerusalems, welche während ihrer Verlassenheit gesammelt wurden; denn da Christus als der Sohn, der ihr geboren ist, anerkannt wird, so sind in Ihm alle anderen ihre Kinder geworden (vgl. Psalm 87, 5. 6). Eine kleine Weile hatte Gott Jerusalem als ein verstoßenes Weib behandelt, aber nun erbarmt Er Sich ihrer mit ewiger Güte.
Kapitel 55-57
Diese drei Kapitel enthalten Ermahnungen im Blick auf die eben besprochenen Ereignisse. Das 55. Kapitel zeigt uns die volle freie Gnade, die sich somit auch auf die Nationen erstreckt, und kann daher als Grundsatz auf das Evangelium angewandt werden, obwohl seine völlige Erfüllung erst dann eintreten wird, wenn die Erde durch die persönliche Gegenwart des Herrn gesegnet ist.
Das 56. Kapitel gibt den moralischen Charakter an, der zum Genusse dieser Segnungen erforderlich ist, die sich weit über die Schranken der engen, gesetzlichen Grundsätze früherer Tage hinaus erstrecken. Das Haus Gottes wird in der Tat ein Bethaus sein für alle diejenigen, deren Herzen sich wahrhaftig zum Gott Israels gewandt haben, und sie werden in demselben glücklich sein.
Kapitel 57
Nach demselben Grundsatz schildert das 57. Kapitel diejenigen, selbst in Israel, welche dem Willen Gottes entgegen wandeln. Der Gerechte mag umkommen; aber wenn es der Fall ist, so geschieht es nur, um ihn dadurch vor dem hereinbrechenden Unglück zu bewahren. Für die Gesetzlosen aber gibt es keinen Frieden, mögen sie nun zu Israel gehören oder nicht.
Diese drei Kapitel enthalten also die auf jene letzten Tage bezüglichen moralischen Grundsätze: die Treuen werden gesegnet werden, nebst den Sanftmütigen, wer sie auch sein mögen; die Bösen hingegen gehen dem Gericht entgegen, sie mögen lsraeliten sein oder nicht. Damit endet der zweite Abschnitt dieses Teiles der Prophezeiung.
Kapitel 58-60
Diese moralischen Betrachtungen aber rufen die Entrüstung des Heiligen Geistes über den damaligen Zustand Israels hervor, über ihre Sünde und ihre Heuchelei, indem sie vorgaben, Jehova zu dienen. So tadelt Er in den Kapiteln 58 und 59 ihr Vertrauen auf äußeren Formen und stellt den Segen nur auf den Grund des Gehorsams in Aussicht. Nicht daß die Hand Jehovas verkürzt oder Sein Ohr schwerhörig geworden wäre, sondern die Missetaten des Volkes verhinderten den Segen und führten das Gericht über sie herbei. Doch wenn alle gefehlt hatten und kein einziger vorhanden war, um die Gerechtigkeit aufrechtzuerhalten, so wollte Jehova Selbst in Seiner Allmacht ins Mittel treten: Er will Seine Feinde vertilgen und die Inseln richten, so daß Sein Name auf der ganzen Erde gefürchtet werden wird. Der Erlöser soll nach Zion kommen und zu denen in Jakob, die von der Übertretung umkehren. Dann soll der Segen beständig sein und der Heilige Geist für immer bei dem Samen Jakobs weilen.
Kapitel 60 stellt uns den Zustand und die Herrlichkeit Jerusalems in jener Zeit des Segens vor Augen. Alle so Bewahrten in Israel werden Gerechte sein.